İki resim var ortada. Birisi, www.tsf.org.tr adresinde yayınlanan ve sanki her şey mükemmelmiş gibi sunulan kurmaca resim, bir diğeri ise adım adım satrancın uçuruma yaklaştığı, gerçekleri göz önüne seren resim.
Gelin, kurmaca resmi bir kenara koyup, gerçekleri tartışalım birlikte.
Gerçek nedir?
Gerçek "Türkiye Kupası" adında son iki yılda düzenlenen organizasyonun bir fiyasko olduğudur.
Neden fiyasko? Hemen açıklayayım.
2011 Türkiye Şampiyonası (>link<)
Türk Satrancı, 2011 yılına kadar defalarca farklı formatları denedi ve en sonunda Türkiye Şampiyonasını, 30.000 TL ödülle açık bir turnuva formatında 2011 yılında düzenledi. Benim dönemimde başlayan bu uygulamada ilk yıl düzenlenen Türkiye Şampiyonamıza 3 GM, 4 IM ve 2 WIM olmak üzere 262 sporcumuz katılmıştı. GM Emre Can’ın kazandığı bu şampiyonada o tarihte büyük usta olan sporcularımız yarışmıştı. (o tarihte GM atalık cezalıydı, GM Gurevich de hocalık yaptığı için artık bireysel yarışmalarda yer almıyordu)
Bu şampiyona tarihimizin en güçlü Türkiye Şampiyonasıydı.
2012 Türkiye Şampiyonası (>link<)
Yine 30.000 TL ödüllü yapılan Türkiye Şampiyonası 2011 yılına göre daha da kuvvetli sporcuların katılımına sahne oluyordu. 4 GM ve 6 IM yarışıyor, şampiyonluğu GM Dragan Solak kazanıyordu. GM Mustafa Yılmaz Moskova’da olduğu için izinliydi. Diğer büyük ustalarımızın katılmama nedenleri bir önceki yılın aynısıydı.
Ama en önemli husus, 2012 Türkiye Şampiyonası, bir önceki yılın rekorunu kırıyor, ve hem daha güçlü hem de daha çok katılımın olduğu bir şampiyona olarak tarihe geçiyordu.
2013 Türkiye Şampiyonası (>link<)
Benim başkanlığım döneminde yönergeleri yazılmış olan 2013 Türkiye Satranç Şampiyonası, tüm rekorları alt üstü ediyordu. 30.000 TL ödülle düzenlenen şampiyonaya 5 GM, 4 IM, 2 WGM ve 320 sporcu. GM Yılmaz, GM Atalık, GM Gurevich katılmadı bu şampiyonaya. GM Dragan Solak ikinci kez Türkiye Şampiyonu oldu.
Yeni bir format, 3 yıl üst üste rekor kırıyor. Daha çok sporcu katılıyor, daha güçlü sporcular katılıyor. Üstelik açık bir turnuva olmasına karşılık 3 kez büyük ustalar şampiyonayı kazanıyor.
Ne güzel değil mi?
2013 Türkiye Şampiyonasında bana göre tek çirkinlik, halefim Gülkız Tulay’ın nezaketen de olsa beni bu şampiyonaya davet etmemesiydi. Üstelik bu son da olmayacaktı.
2014 Yılı - Yeni düzen
Birileri bu gelişimden rahatsız mı oldu? Yoksa “Ali Nihat Yazıcı dönemiydi, yeni bir şey olmalı” mı dedi? İnsanın aklına da yatıyor böyle bir bakış açısı! Bilmeyen ve üretemeyenler, kendilerini fark ettirmek için ya logoyla uğraşır ya da biçimlerle. Zarfı cilalarlar ama içinde hava civa yollarlar. Kim ne düşündü tam bilemiyorum ama, bildiğim şey Türkiye Şampiyonasının 2014 yılında bir garabet haline geldiğidir.
2014 Türkiye Kupası (>link<)
2014 yılında ilk kez düzenlenen Türkiye Kupasına daha az büyük ustamız katılıyor, yarışma yönergesinde uygulanan ve dünyada eşi benzeri görülmemiş “7 tur hızlandırılmış” eşlendirme yöntemi nedeniyle, 2000 ELO’nun altında olan bir sporcumuz, az daha Türkiye Şampiyonu oluyordu. Hayır, herkes iyi sonuç alıp Türkiye Şampiyonu olabilir, ama hızlandırılmış eşlendirmede, İsviçre Sistemi eşlendirmenin istisnai uygulaması olarak, aynı puana sahip sporcular farklı gruplarda eşlendirildiği için bir sporcu sürekli zayıflarla oynayıp yukarı çıkabiliyor.
Doğal olarak ilk kez düzenlenen bu uygulama sonucu neredeyse telafi edilemez bir yanlışa neden oluyordu. Aynı sporcunun malesef Türkiye Şampiyonasında sadece 1 puan alması, sanırım yanlışın boyutunu göz önüne serecektir. Hem ona hem de diğer yarışmacılara yapılan bu haksızlığın nedeni, Gülkız Hanımın teknik konulara hakim olmaması, bilmemesi, önüne gelen yönergeleri de sanırım bu nedenlerle imzalamasıdır.
Her neyse, sonuç; aynı ödül ancak daha az büyük usta katılımına sahip bir turnuva. Diyebilirsiniz ki, “ne olacak canım bu Türkiye Kupası, daha sonra Türkiye Şampiyonası var ya”. Ben de öyle düşündüm, ses çıkartmadım. Sadece dudaklarımı ısırdım sinirimden. Gülkız Tulay'a bu konuda yapıcı eleştirilerimi Ankara'da düzenlenen Türkiye Kadınlar Şampiyonası sırasında yaptığımız görüşmede açık ve net şekilde söyledim.
2014 Türkiye Şampiyonası (>link<)
2014 Türkiye Şampiyonasında 25.000 TL ödül konuyor, 13 tur döner turnuva sistemiyle, Türkiye Kupasından gelen sporcularla Türkiye Şampiyonası düzenleniyordu.
GM Aleksander Ipatov’un kazandığı şampiyonada sadece 2 büyük usta yer alıyordu. Lütfen şampiyonada yer alan 6 IM, 1 WGM ve diğer kıymetli sporcular alınmasın ama, bu ülkenin o tarihte 9 GM sporcusu vardı. Ayrıca, şampiyonaya katılan diğer sporcular, Türkiye Kupasında aldıkları sırayla geldiği için, bu zayıflık sonuçlara da yansıdı. Sonuna kadar hak ederek bu şampiyonluğu bir büyük ustamızın kazanması, Türk Satrancının tek tesellisi oldu diyebilirim.
2015 Türkiye Kupası (>link<)
Bu satırlar yazıldığında şampiyona devam ediyordu. Bir büyük usta 2 IM, işte sonuç! Satranç nasıl yok edilir hep birlikte görelim.
Kıvanç, Mert ve Umut'un en güçlü unvanlı sporcular olduğunu gördüğümde sanki kendimi 2001 yılında hissettim! O zamanlar yoktu umut ediyorduk, şimdi var umudumuz yok.
Ben asla böyle bir şeye müsaade etmezdim. Ne bıraktığım ortada, ne kaldığı ortada!
Şampiyonada tek mutluluk veren husus katılımcı sayısı. Onun da ödül nedeniyle olduğu açık.
İstanbul Open, İzmir Open turnuvalarına desteklerinizi çekeceksiniz, Çanakkale Open için parmağınızı oynatmayacaksınız, Ocak 2015 ELO listemizde yer alan ilk 50 sporcumuzun sadece 8 tanesinin (GM Haznedaroğlu, IM Erdoğdu, FM Melih Yurtseven, FM Ufuk Sezen Arat, FM Serkan Soysal, IM Atakişi, Onur Kınsız, Orkhan Eminov) yer aldığı bir açık turnuvaya, Türkiye Kupası diyeceksiniz. Sonra da yanınızdaki kulüp başkanının dizdiği satranç tahtasında pozlar vereceksiniz.
Satranç camiası ne diyor?
"Yemezler..."
Not: Federasyona aferin! Yazılıp çizilenlerden sonra, çok geç de olsa genç ve süper yetenekli sporcularımızı Moskova Open gibi önemli açık turnuvalara yollayan federasyonumuza aferin diyorum! Geç de olsa iyidir! Devamını takip edeceğim.
Ama sıfırcı hoca olmaya devam edeceğim! Performans çok kötü! O çocukların bugüne kadar olan kayıplarından sorumlusunuz!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder